Levenscoach Marion
Ik ben nu ruim een half jaar bezig met mijn praktijk Levenscoach Marion in het Noorden en sinds februari richt ik mij volledig op volwassen kinderen die opgegroeid zijn met een psychiatrisch zieke ouder (KOPP). Ik ben zelf een KOPP en ben tegen specifieke problemen opgelopen in mijn leven die zijn oorsprong hebben in mijn jeugd met mijn psychiatrisch zieke ouder. Naast mijn ervaringsdeskundigheid heb ik meerdere opleidingen en 25 jaar ervaring in de hulpverlening.
Ik schrijf sinds eind oktober vorig jaar blogs over mijn leven als KOPPer. Ik merk dat mensen mijn openhartigheid fijn vinden en zich veel herkennen in mijn verhalen. Soms heb ik boekentips of schrijf over een thema. Een keer heeft een andere KOPPer haar verhaal gedeeld in mijn blog n.a.v. het interview wat ik gegeven heb voor een podcast. Helaas is deze niet meer te bekijken, omdat de interviewers het filmpje van Youtube hebben afgehaald. Door mijn blogs en zichtbaarheid op social media word ik bekender en krijg ik via social media aanmeldingen voor mijn praktijk, naast andere wegen zoals mond tot mond reclame.
Het merendeel van mijn cliënten is jong (21-25 jaar). En dat stemt mij positief. Waarom? Omdat zij op jonge leeftijd beseffen dat ze een KOPP zijn en ondersteuning nodig hebben. Hoe jonger, hoe flexibeler. Hoe jonger hoe eerder je oude patronen en overlevingsmechanismes aan kan pakken. Met grotere kans op een gelukkiger leven. En hoe mooi is dat. Ik ken genoeg mensen die pas op latere leeftijd ontdekken dat ze een KOPP zijn en realiseren dat de problemen die ze in hun leven zijn tegen gekomen vooral terug te herleiden zijn naar hun jeugd met de psychiatrisch zieke ouder. Problemen die voorkomen hadden kunnen worden of op zijn minst stukken minder hadden kunnen zijn.
Ik ben er één van, ik ontdekte het zelf pas op mijn 40ste. ik had het graag eerder geweten. Ik had dan eerder geweten dat ik geen schuld had aan de situatie. Ik dacht heel lang dat er iets mis was met mij. Door te weten wat er aan de hand is met je psychiatrisch zieke ouder, kun je meer afstand nemen van de gedachte dat het allemaal aan jezelf lag. Ik heb ook meer begrip gekregen voor de psychiatrisch zieke ouder. Het heeft mij doen beseffen dat de ouder mij niet moedwillig wilde beheersen en de regie over mijn leven wilde nemen.
Groepsleider bij S' Heerenloo
Ik vind het leuk om te vertellen dat ik per 7 juni ga werken als groepsleider met mensen met een verstandelijke beperking voor 21 uur per week bij S' Heerenloo in Bedum. Ik ga dit combineren met mijn eigen praktijk. Ooit ben ik begonnen als groepsleider met mensen met een verstandelijke beperking, de leukste doelgroep ever. Omdat ik zelf een gezin had en geen wisselende diensten meer wilde draaien heb ik mij omgeschoold tot maatschappelijk werker.
Afgelopen week heb ik een paar uur meegelopen op de groep, omdat ik niet zeker wist of ik het nog wel leuk zou vinden. Het was even wennen, maar na een paar uurtjes voelde ik weer: oh ja, zo leuk was het. Het blije gevoel van vroeger kwam weer terug. Het is niet altijd makkelijk hoor, uitproberen zullen ze mij. Belangrijkste is dat ik er toe doe bij deze mensen. Ik kijk uit naar volgende week.
Het mooie is dat deze baan perfect te combineren is met mijn werk als therapeut, omdat ik diensten in de vroege ochtend en late diensten ga draaien.
Telefonische hulpdienst bij Labyrinth in Perspectief
Sinds een aantal weken werk ik als vrijwilliger bij de telefonische hulpdienst van Labyrinth in Perspectief (LIP). Dit is een landelijke vrijwilligersorganisatie voor naasten van mensen met een psychische kwetsbaarheid. Deze organisatie is er dus niet alleen voor KOPPers (kind van), maar ook voor ouders van, zussen en broers van, vriend van, partner van en verder voor iedereen die betrokken is bij een psychiatrisch ziek persoon.
Een aantal momenten in de week zijn we bereikbaar en kan je allerlei vragen stellen met betrekking tot je naaste met een psychische kwetsbaarheid. Zo heb ik nu een aantal keer mensen aan de lijn gehad die vooral hun verhaal kwijt wilden. Ze voelen zich begrepen en gezien. Soms geef ik een tip waar iemand heel blij van wordt. Een andere keer geef ik adressen door van andere instanties. Ik doe het met plezier omdat ik weet dat ik betekenisvol kan zijn voor mensen.
Af en toe is een gesprek wat lastiger omdat ik niet altijd het gevoel heb echt iets te kunnen doen, omdat de situatie zo naar is. Bijvoorbeeld als een volwassen kind van een ouder geen hulp accepteert, maar de ouder ziet dat het niet goed gaat met zijn of haar volwassen kind. Een luisterend oor is dan vaak al genoeg. Er zijn ook mensen die graag mee willen doen aan een lotgenotengroep van LIP. Ook dit biedt het LIP aan. Alle vrijwilligers zijn een naaste van en weten hoe ingewikkeld het soms kan zijn om om te gaan met iemand die psychisch niet in orde is. Het telefoonnummer waar je naartoe kan bellen is: 0900 2546674. Als je nieuwsgierig wordt naar het LIP en voor meer informatie klik hier.
Ervaringsdeskundige bij Veilig Thuis
Naast het werk voor het LIP ben ik verbonden aan Veilig Thuis waar ik, samen met een medewerker van Veilig Thuis, mijn verhaal doe op MBO scholen over mijn onveilige jeugd en hoe ik daar los van ben gekomen. Helaas heb ik nog niet kunnen spreken op scholen door Corona, maar ik verwacht vanaf september meerdere keren mijn verhaal te kunnen doen. Ik heb wel meegedaan aan een verhalenbundel "Zie me nu" voor Veilig Thuis. 7 ervaringsdeskundigen hebben hun verhaal verteld. Ik stond erin als Eva omdat ik ten tijde van het interview nog niet met mijn echte naam in het boekje wilde. Inmiddels heb ik een ontwikkeling doorgemaakt en ben ik "uit de kast". Ik ben een KOPP en ik hoef me voor niemand meer te verschuilen. Ik mag er zijn.
Als je een boekje wil bestellen of andere informatie wilt, kun je naar de website van Veilig Thuis
Rouwbegeleider bij Humanitas
Tevens werk ik als vrijwilliger bij Humanitas als rouwbegeleider. Eens per 3 a 4 weken wandel ik met een vrouw wiens partner is overleden. Ze krijgt de gelegenheid om op verhaal te komen. Af en toe geef ik haar psycho- educatie over rouw. Heel waardevol voor haar. Het geeft haar het gevoel niet raar te zijn, maar gewoon aan het rouwen te zijn.
Elke woensdagavond begeleid ik met een collega vrijwilliger een groep voor lotgenoten die hun partner verloren hebben. Door Corona konden we niet eerder starten, maar uiteindelijk mochten we met 4 deelnemers beginnen. Elke week praten we met elkaar aan de hand van een thema. Zoals bijvoorbeeld: Wie was je partner, hoe is hij/zij overleden. Hoe zorg je voor jezelf na het overlijden. Het is fijn om te doen. Mensen voelen zich gehoord en gezien en vinden bij andere deelnemers aansluiting. Voor meer informatie over Humanitas. klik hier.
Een rijk mens
Ik voel me een rijk mens. Met alles wat ik kan doen voor anderen en uiteindelijk ook voor mezelf. Wat kan een mens een hoop werk verzetten, werk wat ik niet ervaar als werk. En weet je hoe dit komt? Omdat ik mijn hart volg, mijn passie. Dit geeft zoveel energie en het maakt me gelukkig en blij en dat voelt goed. Mijn levensmotto is:
'In creatieve vrijheid mijn kennis, ervaring en liefde delen zodat we beiden kunnen groeien.'
Ik wil dit graag met je delen. Mocht je na het lezen van deze blog of eerdere blogs nieuwsgierig zijn naar wie ik ben en wat ik voor je kan betekenen, neem contact met me op via onderstaande button. Je kan ook een appje sturen of bellen naar 06 57188918 of mailen naar info@levenscoachmarion.nl. Wie weet tot ziens.
Reactie plaatsen
Reacties