Het wordt tijd dat er aandacht komt voor de KOPPers en KOVers. Een KOPP is een (volwassen) kind van een ouder met psychiatrische problemen en een KOV is een (volwassen) kind van een ouder met verslavingsproblematiek. Geen leuk onderwerp, wel een noodzakelijk onderwerp. Vanaf maandag 14 november tot en met 20 november is het de week tegen de kindermishandeling in Nederland en daarom wil ik extra aandacht vragen voor deze vergeten groep.
Deze blog heb ik 2 jaar geleden geschreven en is uiteraard nog steeds actueel. Ik heb het thema aangepast en hier en daar iets veranderd.
Eerst iets over de week tegen de kindermishandeling. Het thema van deze week is "Praat met elkaar".
Waarom een Week tegen Kindermishandeling?
In Nederland groeit circa 3% van alle kinderen op in onveilige gezinssituaties. Samen hebben we een belangrijke verantwoordelijkheid om de veiligheid van deze kinderen te vergroten. In de Week tegen Kindermishandeling wordt niet alleen aandacht gevraagd voor de aard en omvang van het probleem, maar vooral ook voor wat we kunnen doen om de aanpak van kindermishandeling te versterken.
Welke vormen van kindermishandeling?
De ervaringsverhalen en activiteiten in de Week kunnen betrekking hebben op alle vormen van kindermishandeling, of het nu verwaarlozing, lichamelijke en/of psychische mishandeling of seksueel misbruik betreft. Of dat kinderen getuige zijn van huiselijk geweld.
Voor meer informatie verwijs ik naar de site: www.weektegendekindermishandeling.nl
Kinderen van ouders met psychiatrische en verslavingsproblemen
Ik vermoed dat vrijwel iedereen een duidelijk beeld heeft bij kindermishandeling, in ieder geval een negatieve associatie over iets wat niet goed is voor kinderen en dan vooral wat een volwassene een kind aan kan doen. Ik vermoed dat weinig mensen een beeld hebben bij kinderen van een ouder met psychiatrische problemen (KOPP) of kinderen met een ouder met verslavingsproblemen (KOV) en wat veel Koppers moe(s)ten doorstaan.
Een fijne jeugd
Laat ik voorop stellen dat niet elke KOPP of KOV in zijn of haar jeugd mishandeld of verwaarloosd werd.
"Een deel van deze ouders zijn, ondanks hun beperkingen, in staat het kind een fijne jeugd te bezorgen. Een grote groep kinderen van wie een ouder aan een psychiatrische stoornis lijdt, groeien uit tot gezonde en gelukkige volwassenen. Een even groot aantal krijgt echter zelf psychische problemen, zo blijkt uit onderzoek. Velen geven aan onder zeer moeilijke omstandigheden te zijn opgegroeid"
Een citaat uit het boek van Sandra van Gameren: Leven met een psychisch zieke ouder, bladzijde 7.
577.000 KOPPers en KOVers
Feit is dat er jaarlijks 405.000 ouders zijn met een psychiatrische stoornis of een verslaving en ongeveer 577.00 kinderen met een verslaafde of psychiatrisch zieke ouder. Dit betekent dat er ook veel volwassen KOPP en KOV zijn. Vaak is er aandacht voor de zieke ouder en nauwelijks voor de kinderen. Een deel van deze kinderen wordt in hun jeugd (affectief) verwaarloosd, geestelijk en/of lichamelijk mishandeld of seksueel misbruikt. En heeft de zieke ouder ook invloed in het volwassen leven van deze KOPPers en KOVers.
"Ik kwam uit school, ik was een jaar of 10 en vond mijn moeder met haar gezicht in de oven,
een gasoven. Het gas stond aan, zonder vlam.
Mijn moeder wist dat ik als eerste thuis zou komen.
Daarna werd mijn moeder voor 3 maanden opgenomen en zagen we haar al die tijd niet"
Een citaat van een volwassen KOPP
KOPPers geven vaak meer dan zij ontvangen
Psychiatrisch zieke en verslaafde ouders mishandelen hun kind niet doelbewust ( geen enkele ouder ga ik van uit) maar door hun ziekte zijn ze minder of niet in staat hun kind die veiligheid en stabiliteit te bieden die nodig is om een kind harmonieus op te voeden. (Nogmaals, niet alle psychiatrisch zieke ouders mishandelen hun kinderen).
In vele gevallen staat de ziekte van de ouder voorop, niet het kind. Bij elke stoornis hoort een bepaalt gedrag en het gedrag van de psychiatrisch zieke ouder én het gedrag van de "gezonde" ouder is bepalend voor de impact die het heeft op het kind.
Voorbeelden ( ben me ervan bewust dat ik niet volledig ben) van gedrag van psychiatrisch zieke ouders:
- Manipuleren
- Emotionele chantage, waaronder dreigen met zelfmoord of automutilatie
- Geen liefde en aandacht (kunnen) geven omdat ze met zichzelf bezig zijn en dus verwaarlozing
- Het kind als partner zien en overladen met persoonlijke problemen waardoor de ouder het kind belast (parentificatie)
- Het kind onevenredig straffen of negeren, door onthouding van liefde
- Het kind overal de schuld van geven
- Het kind niets gunnen, vaak onredelijk boos, vijandig en onaardig zijn
- Grenzeloos zijn
- Geweld gebruiken
- Wisselend in gedrag zijn, inconsequent
- Niet beschikbaar zijn, door bijvoorbeeld vaak in bed te liggen
- Opstoken van je kind
En heel belangrijk: In gezinnen waar een ouder lijdt aan een psychiatrische ziekte, geven kinderen vaak meer dan zij ontvangen, in tegenstelling tot kinderen in gezonde gezinnen. Met het gevolg dat sommigen zich gaan aanpassen aan de zieke ouder en de rol opnemen van ouder (parentificatie) en gaan zorgen voor de ouder en dus geen kind meer kunnen zijn, wat grote gevolgen kan hebben in hun volwassen leven.
"Ik had mijn moeder aan de telefoon, we bespraken het komend weekend dat ze langs wilde komen.
Ik was 25 jaar en woonde samen met mijn vriend.
Ik zei dat ze welkom is vanaf zaterdagochtend, vrijdagavond komt niet zo goed uit,
omdat wij al een afspraak hadden staan.
Ze werd boos,
waarop mijn moeder het contact met mij verbrak, want ze voelde zich niet meer welkom"
Een voorbeeld uit mijn eigen leven
Je eigen identiteit vormen
Als je als kind niet goed je identiteit hebt kunnen vormen, kost het je moeite om aan je volwassen leven te beginnen. Zeker als je nooit een voorbeeld hebt gehad van hoe een emotioneel gezonde volwassen man of vrouw zich gedraagt en helemaal als je daarbij ook nog eens mishandeld, seksueel misbruikt en/of verwaarloosd bent. Als je dit hoort begrijp je hopelijk ook meer waarom KOPPers tegen problemen kunnen aanlopen in hun volwassen leven.
Groeien door liefde en aandacht
Meer liefde en aandacht voor KOPPers, betekent meer bekendheid. En meer bekendheid, betekent meer zicht krijgen op deze groep met de specifieke problematiek, waar ik zelf ook deel van uit maak. Hierdoor wordt het ook mogelijk beter hulp te bieden aan de KOPPers: Aan de KOPPers die nu als kind in deze situatie zitten. Aan de volwassen KOPPers die hun jeugd willen verwerken en hun weg willen vinden in het volwassen leven en willen groeien en los komen van de beknelling uit hun jeugd.
Ik ben mij ervan bewust dat ik niet volledig ben, maar ik wil een eerste aanzet doen om deze vergeten groep onder de aandacht te brengen. Je moet ergens beginnen.
KOPPers en KOVers laat jullie horen! " Praat met elkaar".
Ben jij een KOPP en weet je niet hoe jij je leven vorm wilt geven? Herken jij je in deze blog en wil je erover praten? Ik ben ervaringsdeskundige en therapeut.
Reactie plaatsen
Reacties
Koppers zijn vaak mensen die van jongs af aan hebben geleerd geen aandacht voor zichzelf te vragen, het is heel fijn dat jij deze vergeten groep onder de aandacht brengt, Marion!
Je realiseren dat jouw kindertijd toch echt anders was dan bij anderen, is een eerste stap in de richting van verwerking.